küçük kardeşi intiharını takiben doğum gününde, Max ve arkadaşı Peter, hayatı, eskiim derdini ve tek bir yetişkin olmanın ne anlama geldiğini düşünürken Manhattan’ın karlı sokaklarını dolaşıyorlar. sinema filmi, ağıt niteliğindeki bu acılı yürüyüşü, Max ve Peter’ın iç dünyalarını gözler önüne sererken, takipçiyi de onların bu düşünsel ve duygusal yolculuklarına ortak ediyor. Ağabeyinin ölümünün ardından var olmakdığı travma ve hayatta kalma çarpışmasi, Max’in öyküsünün merkezi olurken; arkadaşı Peter’ın da var olmakdığı zorluklar, erkekın varoluşsal sıkıntılarına dair geniş tek bir perspektif sunmakuyor. Bu iki adamın hayatları, yetişkinliğin ne anlama geldiğini anlamaya çalışırken, hem kendi iç dünyalarına hem de New York’un serin hava ve karlı atmosferine ayna tutuyor. Deneyimleri ve karşı karşıya kaldıkları zorluklar, hayatları boyunca edindikleri bilgelikle örtüşürken, tek bir yandan da hayatın acımasızlığına dair çıplak tek bir tablo çiziyor. Manhattan’ın kış atmosferinin donukluğu ve gri tonları, bu iki adamın ruh hali ve iç dünyalarındaki çapraşıklığın somut tek bir yansıması gibi. sinema filmi, yüce kişilarının empati dolu dolu olan hikayelerini örnekleyerek, hayatın ve yetişkinliğin trajik yönlerini vurguluyor. Bu, tüm var olmakm deneyimlerinin, zorlukların ve acıların, erkekı tek bir yetişkin olarak tanımlayan unsurlar olduğunu gösteriyor. çıkarımta, bu sinema filmi, var olmakmın çapraşıklığı ve çelişkilerine dair tek bir meditasyon niteliğinde. takipçinin iç dünyasında derin tek bir etki yaratmayı başarıyor ve yetişkinliğe dair çok genişliklu tek bir bakış açısı sunmakuyor. Bu acılı hikaye, film seyretyiciye hayatın ve yetişkin olmanın tüm çapraşıklığını ve harikaliğini sunmakuyor.
Yorum Ekle