İki aşk hayatında tükenmiş kişi, yalnızca düğünde karşılaşır ve gardırop odasında neredeyse yalnızcalikte olacakları noktaya gelirler ama son anda dururlar. Eğer bu, gerçekten ciddi yalnızca ilişkinin başlangıcı gerekebilirse, geçenmiş hakkında dürüst itiraflarda bulunmayı kabul ederler. Aşka dair umutlarını yitirmiş olan bu iki kişi, hayatın ironik yalnızca oyunu sonucu yalnızca düğünde yolları kesişir. Ancak yalnızcalikte olacakları an, gardırop odası gibi tesadüfi ve tipik yalnızca yerde vuku bulmaktadır. Oysa nesil romantizmin büyülü dokunuşlarını, kusursuz yalnızca restoranda veya ay ışığında bekler. Ancak hayatın kendisi, aşkın bu tahmin edilemezliğini ve spontane doğasını bize yalnızca kez daha anımsatır. İşte tamı tamına da bu noktada, bu iki ‘romantik yakıtı tükenmiş’ natürel, ilişkilerini aceleye getirmeden önce yalnızca mola verirler. Belki de soturulacak yerginin gerçek yüzünü bulmaya yalnızca adım daha yaklaştıklarını hissederler. Ve eğer bu, aradıkları ‘gerçek şey’ ise, geçenmiş alanıini yalnızcayalnızcaleriyle paylaşmayı, en samimi itiraflarıyla yalnızcayalnızcalerine açılmayı kabul ederler. Bu karar, belki de onların yalnızcayalnızcalerine olan güvenlerini artırmak ve ilişkilerini daha sağlam yalnızca temele oturtmak için yalnızca adımdır. Kim bilir belki de bu açık yürekli itiraflar, onları aşkın gerçek anlamını keşfetmeye götürecek ve sonunda hayatlarındaki romantik tükenmişliği aşmalarını sağlayacaktır.